Η Άνοιξη αυτή μας βρήκε όλους απροετοίμαστους κι ανόρεξους ή αδιάφορους – απροετοίμαστη κι η άνοιξη , σε κάθε της βήμα κοντοστέκεται σαστίζει και σωπαίνει κάτω απ τα λίγα της δέντρα – δε ρωτάει. Γ. Ρίτσος
Η Άνοιξη στο Πήλιο, αργεί αλλά πάντα έρχεται. Όμορφη, ανναγεννησιακή και ελπιδοφόρα. Το Βουνό του Πηλίου δειλά δειλά αναγενάται καθημερινά όσπου φτάνει σε ένα χρωματικό οργασμό πρασίνου. Μια διαδραστική, χρωματική παλέτα που δρα καθημερινά, ξεκινώντας απο τα παραθαλάσσια χωριά και φτάνει στην ψηλότερη κορυφή του Βουνού έστω και με λίγο χιόνι. Ορτανσίες, καμέλιες, γαρδένιες και πολλές πολλές τριανταφυλλιές πλυμμηρίζουν τους κήπους και τις αυλές των ορεινών και παραθαλάσσιων χωριών. Οι άνθρωποι ξεκινούν τις ανοιξιάτικες εργασίες τους με το να φροντίζουν τους κήπους και τις αυλές των σπιτιών ενόψη της Λαμπρής.
Η Τουριστική περίοδος που ξεκινά αρχές Απρίλη βρίσκει τους επαγγελματίες πανέτοιμους ενόψει της νέας σεζόν.
Για τους λάτρεις του Περιπατικού Τουρισμού ο Απρίλης, Μάης, Ιούνης και Σεπτέμβρης εώς Οκτωμβρίος είναι η ιδανική περίοδος καθώς ο καιρός είναι ήπιος για τις μικρές, μεσσαίες αλλά και μεγάλες πορείες. Τα λιθόστρωτα καλνερίμια, τα αμέτρητα μονοπάτια του Πηλίου υπόσχονται στον επισκέπτη, ταξιδευτή, τουρίστα και περιπλανώμενο μια πορεία τόσο αναζωογονητική για το σώμα όσο και για το πνεύμα.
