Μακρινίτσα  , το μπαλκόνι του Πηλίου.

Ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς οικισμούς με αρχοντικά και σπίτια που μοιάζουν να κρέμονται σαν στολίδια στην καταπράσινη πλαγιά. Είναι κτισμένη κλιμακωτά στην πλαγιά του βουνού όπου το χαμηλότερο σημείο της έχει υψόμετρο 350μ και το υψηλότερο 750μ. Απέχει 17 χλμ από τον Βόλο. Ένα νούμερο απατηλό όμως, διότι όταν ο επισκέπτης της πόλης κοιτάξει προς το βουνό, ο ορίζοντάς του ανοίγει προς τα πάνω και η ματιά του αγκαλιάζει την Μακρυνίτσα κουρνιασμένη στην απότομη πλαγιά του βουνού να στέκεται ακοίμητος βιγλάτορας πάνω από την πόλη.

Είναι αξιοσημείωτο ότι η Μακρινίτσα διατήρησε αναλλοίωτο το παραδοσιακό της χρώμα στο πέρασμα του χρόνου.Μισής ώρας οδήγηση και ένας απολαυστικός περίπατος μέσα από τον στενό πεζόδρομο θα φέρουν τον επισκέπτη στην κεντρική πλατεία του χωριού στην οποία μπορείτε να απολαύστε τον καφέ σας αγναντεύοντας την πανοραμική θέα προς το Βόλο και τον Παγασητικό, όπου φαντάζουν τα νερά του Παγασητικού πότε ασημένια και πότε χρυσαφένια σαν ένας τεράστιος καθρέφτης στην αγκαλιά του κάδρου του Πηλίου.

Επίσης, στον τοίχο του καφενείου της πλατείας θα έχετε την ευκαιρία να δείτε μια τοιχογραφία του ζωγράφου Θεόφιλου με τίτλο «Μάχη στην Κρύα Βρύση». Μινιατούρα της Πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής αποτελεί το πετρόχτιστο εκκλησάκι του Άη - Γιάννη του Προδρόμου (1800) στην πλατεία της Μακρινίτσας.

Δίπλα η ιδιόρρυθμη κρήνη “το Αθάνατο νερό” στην οποία καταλήγουν όλα τα γραφικά λιθόστρωτα καλντερίμια του χωριού, που προσφέρονται για περιπάτους ανάμεσα στα παραδοσιακά πετρόχτιστα σπίτια και τα πανέμορφα καλοδιατηρημένα αρχοντικά παραδοσιακής Πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής. Ανάμεσα στα αναπαλαιωμένα αρχοντικά υπάρχουν και κάποια γνωστών οικογενειών όπως το αρχοντικό Τόπαλη όπου στεγάζεται το Λαογραφικό μουσείο –αναπαράσταση αρχοντικού με πλήρη οικιακό εξοπλισμό, εικόνες, κοσμήματα, ενδυμασίες, φιρμάνια, βιβλία, εργαλεία, αρχεία της κοινότητας, λάβαρα, λίθινες προτομές και όπλα.

Πολλά από τα παλιά αρχοντικά λειτουργούν ως ξενώνες προσφέροντας στους επισκέπτες τους άνετη διαμονή σε ένα περιβάλλον όπου το παρελθόν ζει και αποκαλύπτει πτυχές και εικόνες άλλων εποχών. Η επίσκεψη είναι νομοτελειακά αναπόφευκτη και η ανταμοιβή μοναδική, ανεπανάληπτη. Αν κάποιος σχεδίαζε τον γύρο του κόσμου σε 80 ημέρες, οπωσδήποτε θα περιλάμβανε την Μακρυνίτσα σαν τόπο επίσκεψης.